“आता मीच तुझ्यासोबत चिंचवडला येतो. उद्या गणेशकुंडात स्नान करताना तुला तेजस्वी, शेंदरी रंगाचा एक तांदळा मिळेल. ते माझेच स्वरूप आहे, तो तांदळा घेऊन चिंचवडला जा. या नंतर तो तांदळा घेऊन फक्त भाद्रपद, माघ महिन्याच्या शुद्ध चतुर्थीसच वारीस येत जा. मी आता तुझ्याजवळच आहे. आता तू आणि मी वेगळे नाही. तुझ्या भक्तीमुळे आपल्यातील द्वैत आता नष्ट झालेले आहे.” असा आशीर्वाद देऊन श्रीमयूरेश्वर अंतर्धान पावले. दुसऱ्या दिवशी मोरया गोसावींनी कऱ्हा नदीमधल्या गणेशकुंडात स्नान केले. स्नानानंतर सूर्याला दुसरे अर्घ्य देत असताना तांदळारूपी श्रीमंगलमूर्ती श्रीमोरयांच्या हातात प्रकट झाले, आणि त्याचवेळी आकाशवाणी झाली, “हे मोरया, मी तुझ्या भक्तीने प्रसन्न झालो आहे. मी तुला वरदान देतो की, भविष्यात माझ्या नावापुढे लोक तुझे नाव घेऊन जयघोष करतील” आणि तेव्हा पासून, “मंगलमूर्ती मोरया” हा जयघोष प्रचलित झाला. श्रीमन् महासाधु श्री मोरया गोसावी महाराजांना श्री मंगलमूर्तींची प्राप्तीची  ही घटना इ.स १४८९ मध्ये घडली. नंतर मोठ्या समारंभाने मोरया गोसावींनी ती प्रसादमूर्ती (तांदळा) श्रीमयुरेश्वरांच्या मंदिरात आणली. ती प्रसादमूर्ती मयुरेश्वरांपुढे ठेवून आर्त भावनेंने प्रार्थना केली. त्या वेळी सर्वांच्या देखत श्री मयुरेश्वराच्या गळ्यातील हार मोरया गोसावींच्या गळ्यात पडला.  भजन करीत करीत श्री मोरया गोसावी महाराज ती प्रसादमूर्ती घेऊन श्री क्षेत्र चिंचवडला आले. दुसऱ्या दिवशी त्या मूर्तीची श्री कोठारेश्वरासमोर शास्त्रोक्त प्राणप्रतिष्ठा केली. पूर्वी आकाराने लहान असलेली ही मूर्ती शेंदूर लेपनाने आता मोठी झालेली आहे. श्री मंगलमूर्तींची स्थापना लाकडी गाभाऱ्यात केली असून, पितळी मखरात बसविण्यात आली आहे. साक्षात मोरगावच्या मयुरेश्वराचा अंश असलेली हीच प्रसादमूर्ती सध्या चिंचवडच्या श्रीमंगलमूर्ती वाड्यात (देऊळवाड्यात/ देव वाड्यात) दर्शनास आहे.